Naifjoch Vista een terras boven Merano
Zodra we op kantoor zijn aangekomen, vertrekken we weer naar het wandel- en skigebied Merano 2000. Er staat ons een dag vol belevenissen te wachten. Gelukkig staat het weer vandaag aan onze kant, want de afgelopen dagen waren koud en regenachtig.
We parkeren bij het dalstation van Naif en nemen om 8.30 uur de eerste kabelbaan. Zo vroeg in de ochtend is het nog niet erg druk en hebben we bijna de hele cabine van de Merano 2000 kabelbaan voor onszelf. We winnen snel hoogte. Huizen, weiden, auto's en wegen worden kleiner en onze blik dwaalt af naar de verte. Weelderige bossen worden afgewisseld met groene hellingen en sappige weiden voordat ze overgaan in kale bergtoppen - een uniek en gevarieerd landschap. Dan vertraagt de trein en stopt uiteindelijk helemaal, want we zijn aangekomen bij het bergstation van Piffing. Het is moeilijk te geloven dat je in 7 minuten 1.000 hoogtemeters kunt klimmen! We stappen uit en halen diep adem. De frisse lucht geeft ons een aangenaam gevoel van geluk - we genieten van het moment. Een kinderparadijs omringt ons hier: het Outdoor Kids Camp met zijn houten ballenbaan, tunnelglijbaan en trampoline. Direct ernaast zorgt de Alpin Bob rodelbaan voor veel plezier voor jong en oud.
De nieuwe Naifjoch-gondellift
Voor ons gaat de reis echter verder met de gondel van de nieuwe Naifjoch-gondellift naar het middenstation en het uitzichtpunt Naifjoch VISTA. Dit bevindt zich onder de machtige lokale berg van Merano, de Ifinger. De reis verloopt soepel en rustig. Na slechts een paar minuten bereiken we onze bestemming: het middenstation van de Naifjoch-gondellift aan de rand van de Naif-kloof op 2.030 meter boven zeeniveau. Hier, aan de rand van de Naifjoch naar het Naiftal, ligt een geologische en geomorfologische bijzonderheid: het grijswitte Ifinger-graniet gaat over in het rode gesteente van het vulkanietcomplex Etschtal, ook wel bekend als Bolzano-kwartsporfier. Deze speciale rode kleur van de porfier is ook terug te vinden in de bouwelementen van het bergstation. Het licht roodachtige glanzende beton van het dakterras en de roestkleurige cortenstalen bekleding weerspiegelen de kleur van het rode gesteente. De architecten van ARTEC Vienna hebben echt aan alles gedacht tijdens de planning: materialen, vorm en kleuren weerspiegelen de schoonheid van de omringende natuur op een unieke manier. Zonder opdringerig te zijn, past de gondellift harmonieus in het bestaande landschap.
Naifjoch VISTA - een bijzonder uitzichtpunt
Het uitzichtpunt bevindt zich direct boven het middelste station van de Naifjoch gondellift. Een trap, geschilderd in verschillende tinten bruin en rood zand, leidt ons omhoog naar het brede dakterras van het uitzichtpunt Naifjoch VISTA. Het lijkt alsof je door een poort naar de blauwe hemel omhoog klimt. De kleuren zijn perfect afgestemd op de aardetinten van de rotsachtige kloof ernaast - van licht naar donker en weer terug.
Eenmaal boven worden we begroet door een prachtig panoramisch uitzicht over de stad Merano en de omliggende bergen. Hier overvalt ons een gevoel van vrijheid en oneindigheid. We nemen plaats op een van de grote, ronde stoelen die eruitzien als reusachtige stenen en staan even stil. Met elke ademhaling laten we de drukte van de stad meer en meer achter ons. We sluiten onze ogen en luisteren naar de geluiden van onze omgeving. Een frisse bries waait door onze haren en af en toe horen we in de verte een koebel rinkelen.
We openen onze ogen weer en gaan naar de ronde kijkdozen om te zien wie van ons de meeste bergtoppen kan raden. We herkennen er echt veel: de Ortles, de Monte Cevedale, de Königsspitze en andere prachtige toppen van 3.000 meter maken altijd indruk. Daarna durven we een souvenirfoto te maken door het diafragma van de grote lens op het uitkijkplatform. Deze kan met een draaiende beweging worden geopend en gesloten - de focus verandert en we zien veel spannende fotomotieven.
Wandeling naar de Kleiner Ifinger
We wilden eigenlijk niet te lang op het Naifjoch VISTA-platform blijven, maar met zo'n adembenemende bergachtergrond kun je gewoon niet anders. Vanaf hier starten verschillende wandelingen en bergtochten, zoals naar de Kleiner en Großer Ifinger, het Missensteinerjoch met zijn prachtige uitzichten, de Plattenspitze en de Kratzberger See. We bekijken de wandelkaarten: de keuze is reuze. Uiteindelijk kiezen we voor de Kleiner Ifinger, die op 2.552 meter hoogte ligt. De normale route is goed aangegeven en leidt via de oostelijke bergkam omhoog naar de Ifinger. We volgen wegwijzer nr. 3 langs de Waidmannalm. De route gaat dan een beetje steiler over een grashelling met een geweldig uitzicht op pad nr. 19A. Het moet hier bijzonder mooi zijn in de vroege zomer, wanneer de kleurrijke bergbloemen de groene grashellingen omtoveren in een zee van kleurrijke bloemen. Vanuit de verte, aan de voet van de Oswaldscharte en tussen de toppen van de Ifinger en Plattinger, kunnen we het torentje van het kerkje van St Oswald zien. Het kerkje staat op 2.365 meter hoogte op een kleine vlakke alm en werd aan St. Oswald gewijd ter bescherming tegen stormen. Hoewel er geen directe wandelroute is, besluiten we toch om binnen een kijkje te nemen. We hebben geluk en kunnen in stille eenzaamheid genieten van een bijzondere, mystieke sfeer.
Terug op de wandelroute lopen we langs de Kuhleiten hut en volgen de bewegwijzering nr. 19 tot we bij een splitsing komen: Links naar de Kleiner Ifinger, rechts naar de Großer Ifinger, de hoofdtop, die 25 meter hoger ligt maar alleen met klimuitrusting beklommen kan worden. Het pad slingert zich een weg naar de top, wordt iets ruiger en steiler totdat we eindelijk de langverwachte Kleiner Ifinger bereiken en worden beloond met een ongelooflijk uitzicht. Voor ons liggen de imposante toppen van het Ortler-massief, de Adamello-groep en de Dolomieten tot aan Monte Baldo aan het Gardameer. In het noorden bewonderen we de Gruppo di Tessa en de Zillertaler en Ötztaler Alpen. Aan de oostkant dwaalt onze blik uiteindelijk af naar de Catinaccio en andere legendarische Dolomietentoppen. We pakken onze verrekijker om deze ruige wereld van rots, water en sneeuw van dichtbij te bekijken. We bewonderen de kunstig gemaakte metalen adelaar en hoe hij troont op de Kleiner Ifinger. Dan gaan we weer naar beneden.
Onze magen rommelen al als we afdalen, want het is al na het middaguur. We stoppen bij de Weidmannhütte voor een kleine verfrissing voordat we de gondel en kabelbaan terug naar beneden nemen.